فرشتگان روزی از خدا پرسیدند : بار خدایا تو که بشر را اینقدر دوست داری غم را دیگر چرا آفریدی؟ خداوند گفت : غم را بخاطر خودم آفریدم چون :این مخلوق من که خوب می شناسمش تا غمگین نباشد به یاد من نمی افتد ...

 

 

سلام دوستای خوبم و تو غریبه آشنا.

خیلی وقت بود فقط میومدم ببینم دنیا دسته کیه و میرفتم.

امروز اومدم دیدم 3ماه و اندی از آخرین نوشته -که همش هم علامت؟؟؟ هست- گدشته.اما هیچ کسی منو یادش نبودhttp://www.parsiblog.com/Images/Emotions/124.gif

اشکالی نداره ..چون میگذرذ غمی نیست...

اومدم که فقط بگم:

 

 

گریه را میپرستم اشک ریختن به روی گونه هایم اشکهایی که شاید به خاطر تو از چشمانم قطره قطره میبارد به خاطر.... سکوت را میخواهم نمیدانم چرا...؟ شاید برای نواختن برای صدا زدن تو... تنهایی را دوست دارم چرا که تنهایی هیچ وقت ترکم نکرده هیچگاه قلبم را نشکسته.... غم و غصه همیشه در صدایم شریک بوده اند ولی نمیدانم چرا....؟ و باز هم این قصه پر از غم ناتمام به پایان رسید....

 

 

نه نمیخوام دل کسی بگیره ...فقط خواستم حرف دل خیلی هامون که شبها تا صبح -ماه رو تنها نمیذاریم زده باشم که یادتون باشه یه همصدا همیشه با دلاتون همراهه!!!

شبهاتون پر ستاره....

لباتون خندون...

به 38 روز دیگه فکر کنید و 327 روزی که گذشت....

موفق باشید... 

 

نوشته شده در چهارشنبه 88/11/21ساعت 4:55 عصر توسط همصدا نظرات ( ) |